آهنگ منم که لک لک غمگینی به روی دودکشت هستم

تو در مسافت بارانی و غم درشکه ای از اشک است و اشک شیهه کوتاهی من و تو آخورمان مرگ است از این درشکه بیا پایین تو نیز شیهه بکش گاهی بتاز گله اکسیژن و راه مال رویی چیزی به سمت پنجره پیدا کن
هوای حبس نفسگیر است بتاخت قفل مرا وا کن بتاز‌ ای که پر از راهی منم که لک لک غمگینی به روی دودکشت هستم